Vakantie naar de Amazone en bijna naar Nl... - Reisverslag uit La Paz, Bolivia van Michelle - WaarBenJij.nu Vakantie naar de Amazone en bijna naar Nl... - Reisverslag uit La Paz, Bolivia van Michelle - WaarBenJij.nu

Vakantie naar de Amazone en bijna naar Nl...

Door: Michelle

Blijf op de hoogte en volg Michelle

22 Oktober 2009 | Bolivia, La Paz

Het is inmiddels alweer meer dan 2 weken geleden dat we op het vliegveld van La Paz stonden. We zouden een midweekje naar de Amazone gaan!!
Aangekomen op het vliegveld bleken alle vluchten van die dag gecanceld te zijn, het vliegtuig was kapot (en blijkbaar hadden ze er maar 1..) Maargoed niet getreurd er vloog nog een andere maatschappij naar Rurrenabaque, we kregen ons geld terug, boekte voor diezelfde dag een andere vlucht en gingen naar een ander vliegveld. Er werd ons verzekerd dat er gevlogen werd (Vluchten worden constant gecanceld omdat er met regen of veel wind niet geland kan worden op het grasveld in Rurre.)Na uren te hebben gewacht op het vliegveld (we hadden allang weg moeten zijn..)mochten we eindelijk het vliegtuig in. Toen we daar eenmaal een half uur zaten zonder dat het vliegtuig ook maar in beweging kwam, zag ik uit het raam een groep van zo'n 15 man om de propellor staan..Nog een uur later moesten we het vliegtuig maar weer uit, ze cancelde de vlucht, zogenaamd vanwege de wind..

Toen we de volgende morgen in de stad ons geld terug gingen halen en een nieuwe vlucht wilde boeken, kwamen een stel tegen dat we de vorige dag op het vliegveld hadden ontmoet, Carry & Ivan. Zij woonden in Rurre en zouden die dag met de taxi gaan, het was goedkoper en je zou met een beetje geluk dezelfde avond nog aankomen, de vluchten werden waarschijnlijk toch weer gecanceld.. Of we meegingen? Waarom ook niet.. We haalden onze spullen op en gingen naar de taxi's. Terwijl Carry stond te onderhandelen over de prijs kwam Ivan naar ons toe met de mededeling dat hij 'vergeten' was te vertellen dat we over de deathroad moesten..
De deathroad is heel bekent hier in Bolivia en staat ook wel bekent als 'Worlds most dangerous road' Er worden hier diverse trips naartoe aangeboden en diverse mensen lazeren hier de afgrond in. Het is een smalle weg langs honderen meters diepe afgronden. Fijn, dacht ik...

De taxichauffeur zei nog een gebed voor we vertrokken (het schijnt ook normaal te zijn dat ze grond kussen als ze eenmaal voorbij de deathroad zijn) en daar gingen we dan..
Het gedeelte van de weg dat officieel deathroad heet bleek helemaal niks vergeleken met wat daarna kwam. Een smalle zandweg langs diepe afgronden met officieel ruimte voor 1 auto. Degene die bergopwaarts reed (en dat waren wij) moest aan de afgrondkant rijden. Iedere keer als een andere auto moest passeren en ik uit het raam keek, moest ik mijn best doen mezelf kalm te houden. De taxi was niet meer dan 10cm van de afgrond verwijderd.
Halverwege deze 11uur durende rit zagen we in een bocht een grote groep mensen verslagen naar beneden staan kijken. We stopten om ook te kijken wat bleek er was zojuist iemand de afgrond ingestort. Ver beneden ons zagen we de wrakstukken van wat net nog een vrachtwagen moest zijn geweest..

Nog iets meer op m'n gemak (not) reden we verder. Het was zo droog op de zandweg dat wanneer er iemand voor ons reed je helemaal NIETS kon zien! Doodeng.
Toen ik halverwege de avond eindelijk in slaap was gevallen schrok ik wakker van Chris die me met beide armen vastgreep waarna de taxi de weg over stuiterde. Om ons heen zag ik niets anders dan stof en ik dacht even dat we er geweest waren. De chauffeur wilde iemand inhalen die voor m reed omdat ie niets kon zien maar verloor de macht over het stuur. Gelukkig kon hij zich nog net herstellen voor we tegen de bergwand op zouden knallen (gelukkig niet de afgrond kant!!!)

Moe en blij dat we er waren checkte we de volgende dag in in het meest luxe hotel van Rurrenabaque waar we de enige gasten waren. Omdat het een ideaal honeymoon hotel leek besloten we maar te doen of we net getrouwd waren..Voor een aantal dagen was ik Miss Dowdeswell. Iedereen feliciteerde ons enthousiast, we kregen korting op onze drankjes en in de plaatselijke kroeg werden de heel avond romantische nummers gedraaid! Haha!!!

We boekte een 3 daagse trip naar Las Pampas, in de amazone. Om daar te komen moesten we 3 uur met een 4WD en 3 uur met een kano. Vanuit de kano naar onze lodge zagen we honderden krokodillen, schildpadden, capibara's (soort van enorme cavia's) en roze dolfijnen.
Halverwede de tocht stopte de gids en zei dat we wel even mochten zwemmen. Er waren dolfijnen in de buurt en die zouden de krokodillen en piranahs wel op afstand houden.. Natuurlijk... Als hij het zegt.. Chris ging met een andere jongen als eerst het water in. Toen ik net de moed had verzameld ook te gaan sprong Chris ineens terug de boot in, iets had m gebeten. Volgens de gids waren het sardientjes.. Dus ik ook maar het water in..

De Lodge was aan het water gelegen en we kregen onze eigen hut, tot groot plezier van een oude man die op de lodge woonde. Sexo sexo riep ie gierend van het lachen tegen me. Juist...
Ik was opgelucht weinig insecten te zien maar helaas na zonsondergang veranderde het terrein in een heus insectenparadijs. Honderen muggen vlogen om je hoofd en je kon niet naar de wc vanwege de honderden dikke bruine grote vliegende insecten die in, om en op de wc krioelden..

De volgende morgen zag ik hoe de gids een krokodil zat te aaien, Leuk! dacht ik en vroeg of ik ook mocht. Jahoor geen probleem.. Chris vond het niet zo'n geslaagd plan en probeerde me er tevergeefs vanaf te brengen. Eenmaal naast dat beest was ie ineens toch wel eng maar na eerst iemand anders voor te laten dacht ik ok dan doe ik het ook maar. Ik ja ik heb allebei mn handen nog.. Die ochten gingen we op zoek naar anaconda's en vonden er (helaas maar) 1, slapend in een boom. 's Middags mochten we weer zwemmen bij de dolfijnen. Daar aangekomen zagen we idd dolfijnen, maar ook een krokodil! Wat nou dolfijnen houden krokodillen op afstand!?
Nee maar de gids kende deze krokodil.. Ja natuurlijk, ga er dan zelf eerst maar in, zei ik, en hij ging.. dus volgde wij ook maar..De krokodil verdween onder water en ik voelde me niet erg op mn gemak...
Die avond hield de gids ineens een babykrokodil in mn nek die die uit het water had gehaald.. Heel schattig!!
De 3e dag gingen we piranha vissen en na onze vangst op te hebben gegeten voor lunch gingen we weer terug naar Rurre.

Voor de dag daarna hadden we een jungle trip geboekt waarvan werd gezegd dat het alleen per boot zou zijn. Nou niet dus. We moesten de jungle in. Op onze slippers. En nee niet over een pad, maar dwars door de struiken heen. Nu herinner ik me jungletochten in Panama en Costa Rica die ik op blote voeten heb gedaan, maar daar zaten in ieder geval geen reuze mieren die in mijn voeten beten! De tocht resulteerde in een hoop geklaag van mij (ja hallo, het deed PIJN!!) een geirriteerde Chris die gelukkig later wel kon lachen om mijn Nederlandse geklaag en een gids die uiteindelijk maar besloot terug te gaan (tot mijn grote vreugde)

De volgende dag gingen we terug naar LA Paz. We misten de bus naar het vliegveld en omdat er noodweer op komst was werd ons gezegd dat we zo snel mogelijk op het vliegveld moesten zien te komen, want de vlucht zou vervroegd worden. We moesten met de motortaxi. Nou, als ik ooit bang ben geweest.....De motor scheurde als een gek over de onverharde weg met enorme stenen, scheurde de bochten om en we zagen niks vanwege al het zand dat in onze ogen waaide. Stijf van de adrenaline kwam ik aan op het vliegveld waar ik me verbaasde over de snelheid van de Bolivianen. Hoewel alles normaal 2 uur vertraagd en op een slakkengang gaat, waren we nu 15 minuten na aankomst al opgestegen. De vlucht was misselijkmakend en telkens als het vliegtuig weer een eindje naar beneden stortte vanwege de wind, zat m'n maag zo ongeveer in mn keel..

Inmiddels ben ik weer thuis in La Paz.. Even nog, want over 2 weken kom ik naar Nederland, voor 2 maanden. Niet omdat ik dat nou zo onwijs graag wil, maar omdat zorgverzekeringen in ons land onbetaalbaar zijn en ik hier niet genoeg kan verdienen om deze te betalen.

Zoals vorige keer nu ook weer een aantal dingen op een rijtje..

Aantal dagen weg: 189
Aantal landen bezocht: 8
Aantal slaapplaatsen: 45
Aantal stranden bezocht: 17
Aantal uur in de bus: 336 (!!)
Langste busreis: 34 uur
Aantal keer beroofd: 1
Gestolen spullen: Macchu picchu shirt, zaklamp, Ipod en de laundry is gek op mn ondergoed.
Favo stad: La Paz!!
Absolute no go: Quito (Ecuador)
Aantal keer coke onder mn stoel in de bus: 2
Favo land: Bolivia, Colombia en natuurlijk nog steeds Panama
Top 10 mooiste plaatsen:
1: Macchu Picchu (Peru)
2: Nationaal park Tayrona (Colombia)
3: San Blas eilanden (Panama)
4: Iguazu falls (Argentinie)
5: San Pedro de Atacama (Chili)
6: Salar de Uyuni (Bolivia)
7: Islas del Rosario & Playa Blanca (Colombia)
8: Guatape (Colombia)
9: Las Pampas (Bolivia)
10: Isla del Sol (Bolivia)

Favo drank: Bier en white russians
Favo eten: Streetfood & Crepes&Waffles in Colombia, onze gekookte kip in saus, pasta met champignon saus
Worst experience: Adam Marsland
Best memories:
-Voor op het schip naar San Blas liggen onder de sterrenhemel
-Genieten van het uitzicht vanaf Macchu Picchu
- De party's in Millhouse (Buenos Aires!)
- Met een 4WD over de zoutvlaktes scheuren
- Verdwalen in de jungle op Isla Bastimentos
- Met Marcus, Tom & Tom en Holly Rum drinken 's avonds op ons eigen eilandje.
- Samenwonen met Chris
- Van strand naar strand struinen in Tayrona

Het beste van deze reis: Chris ontmoeten en me thuis voelen.
Het vervelendste: Weg moeten
Wat ik het meest ga missen:
Uiteraard Chris:
- Samen koken
- Samen naar de kroeg
- Met een fles wijn op de bank Dr. House kijken
- Zaterdag crackers en koffie op bed ochtenden voor de tv
- Manchester United kijken in Olivers
- Vandaag doen we heel de dag niks en blijven we op bed dagen
- Blaffende honden immiteren
- Boodschappen doen
- Urenlang lullen over niks of juist over van alles
- Samen uit eten..
- en zo nog 100 dingen

Wat ik nog meer ga missen:
- M'n favo zwerfhond
- De medewerkers van de supermarkt (Jose Luis!!)
- De verlegen internetcafe eigenaar die net een beetje los begint te komen
- M'n badkamers schoonmaken jaaaaa mn lievelingsklus!! Mam mag ik jouwe doen!?!?!
- Mn vriendelijke buurvrouw die elke avond haar kraampje opzet en bananen met vlees verkoopt
-De bouwvakkers en hun heeeeeeeee America I love you!
- M'n vriendjes uit Oli's: Gaby, Max, Kass & Brian, I'll miss you guys!!
- De chaos van La Paz (nog nooit ergens zo'n idiote drukte gezien..)
- Voor maar 5 euro boodschappen voor een week kunnen doen
-Chileense rode wijn
- Het uitzicht
- De aangename temperatuur
- M'n huisje
- Lieve schoonmaakster Sol
- en misschien zelfs die blaffende rothond iedere avond voor mn huis (al is het alleen maar omdat Chris hem de volgende ochtend perfect immiteert hahaha!)

Nou een hele lijst en een lang verhaal.. Ik vind het natuurlijk leuk mn fam. weer te zien. Thijs ik wil bij je logeren! Sisi moet mee naar bed! Mama ik wil wijn drinken! Papa mag ik je auto lenen naar de HB?! Leo ik kan eindelijk weer naar je idiote gelul luisteren (en er vooral ook om lachen!) Tim, maaike ik wil jullie huis zien en ik ben heel benieuwd naar Juul!

Maar tegelijk zie ik er ook tegenop om weg te gaan hier, al is het maar voor 8 weken..

Chris: te amo mucho cariño y te extrañare... Pero estare contigo mas que 20 años cuando yo regreso!!! :D xxx


Foto's
http://www.facebook.com/album.php?aid=114685&id=1426893803&l=07af53efe1

Dikke kus vanuit La Paz nog een keer..

  • 22 Oktober 2009 - 18:13

    Elssie:

    Tjee toch weer even kort terug naar Nldse bodem....Alvast een goede reis naar Nl en ook alvast een heerlijke terugreis naar La Paz!!!
    Besos

  • 22 Oktober 2009 - 18:14

    Tante Marianne:

    Je bent een heldin! Wat een durf.
    groetjes,
    Marianne

  • 22 Oktober 2009 - 18:35

    Mama:

    mijn badkamer doen???joehoe!!!!!!!Yes! (en ik heb 't zwart op wit!haha) nee Mies, even serieus; dit was de langste, maar ook de leukste waarbenjij van deze reis hoor! vooral de lijst met de hoogte(en diepte)punten is weer TOP.
    en ja, nu naar huis, het is niet anders, maar; niet voor lang deze keer, en denk eens aan die lekkere ovenpasta a la mama, de kruidnootjes zijn er weer, chocorozijnen,en niet meer 100 km lopen voor een pc met skype....dat is toch ook niet verkeerd voor een poosje??nou, veel plezier nog daar, geniet nog even en chris de groetjes! we msnen!kus!xxxxxx

  • 22 Oktober 2009 - 20:02

    Sanne:

    Hey Mies,

    Ik heb ook een badkamer hoor ennuh die mag je iedere week komen doen in die 8 weken dat je er bent!!! hahaha. Neem maar goed afscheid van Chris zodat hij je niet kan vergeten en ik zie je in NL!

    xxx

  • 22 Oktober 2009 - 21:36

    Maaike:

    De badkamer hier mag ook wel een beurt hoor! Je mag op Juul passen en een nachtje in Driebergen logeren. Dat is toch best gezellig?

    Kus

  • 22 Oktober 2009 - 21:52

    Leo:

    Wat nou idioot gelul!!?? Je kunt mijn niveau gewoon niet aan!!!

  • 23 Oktober 2009 - 11:00

    Iduna:

    Jeetje wat is dat snel gegaan....Maar 2 maanden zijn zo voorbij, ben benieuwd wat dan je plannen gaan zijn ... ?
    Enjoy nog ff!
    x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Bolivia, La Paz

Weer op reis!!

Recente Reisverslagen:

24 April 2010

Boos!!!

03 Maart 2010

Colombia

24 Januari 2010

Daar zijn we weer!!!

22 Oktober 2009

Vakantie naar de Amazone en bijna naar Nl...

30 September 2009

Het leven in de hoogstgelegen hoofdstad ter wereld
Michelle

Actief sinds 02 Mei 2008
Verslag gelezen: 324
Totaal aantal bezoekers 19982

Voorgaande reizen:

11 Mei 2011 - 11 Augustus 2011

Nog 1 keertje dan..

02 Mei 2009 - 26 April 2010

Weer op reis!!

05 September 2008 - 01 December 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: